De chemie in Europa en meer specifiek in Nederland staat het laatste decennium onder druk. Op alle fronten heeft de Europese chemie relatief ingeboet op concurrentiekracht. Het gaat daarbij niet alleen om de grondstoffen- en energieprijzen (denk aan schaliegas in de VS), maar ook om bijvoorbeeld de ontwikkeling van kennis, de eindvraagontwikkeling en de mate van integratie.

Dit heeft zijn weerslag in het aandeel dat Europa inneemt in de mondiale chemiesector. In 2017 zal het Europese aandeel in de mondiale chemie waarschijnlijk nog slechts 13% bedragen, terwijl dit in 1997 nog 32% was.

Binnen Europa is de Nederlandse chemie goed gepositioneerd, maar we verdienen er beduidend minder mee dan bijvoorbeeld Duitsland. De toegevoegde waarde van de Nederlandse chemie is 14% en die van de Duitse 23%. Van oudsher richt de Nederlandse chemie zich relatief veel op bulkproductie waarmee minder wordt verdiend dan met downstream activiteiten.

Dit blijkt uit een rapport dat Rabobank heeft opgesteld over de chemiesector: De chemie in Nederland - een voorwaardelijke toekomst. Het rapport analyseert de huidige situatie in de chemie en geeft een aantal toekomstperspectieven. De toekomstperspectieven draaien om chemicaliën met een hoge toegevoegde waarde, biobased chemicaliën, recycling, en lagere productiekosten. Maar om dit te kunnen doen, blijft een deel van de bulkproductie noodzakelijk.

Download hier het rapport:

rabobank Chemie in Nederland - Een voorwaardelijke toekomst - 29092014.