17 januari 2022 om 11:52 uur
Startup 2nd Life Composites heeft een slimme manier bedacht om windturbinebladen te kunnen recyclen. Door de bladen van composietmateriaal gedoseerd te verkleinen en te scheiden komen twee hoofdstromen vrij die als grondstof voor hoogwaardige toepassingen gebruikt kunnen worden in andere industrietakken. Als het meezit staat er eind 2022 een fabriek van 10 kton, hoopt directeur Willem Jan van Asselt.
"Voordat turbinebladen de verbrandingsoven ingaan, worden ze vermalen tot vlokken van 10-20 centimeter. Wij hebben een slimme manier ontwikkeld om het materiaal mechanisch verder te verkleinen en zo te scheiden dat twee hoofdstromen resteren: glasvezelbundels met een lengte 1-2 centimeter en poeder van thermoharders (hars). Ons eindproduct is weliswaar niet geschikt voor nieuwe turbinebladen omdat je daar glasvezelmatten, zogeheten continue vezels, voor nodig hebt. De glasvezelfracties kunnen echter prima dienen als grondstof voor vele hoogwaardige, normale toepassingen in auto's, elektronica, transformatorhuisjes, turbinegondels, et cetera. Harspoeder kunnen we afzetten als vulstof voor bijvoorbeeld cement en voor kunststoffen die worden verwerkt tot verschillende toepassingen waar je stijfheid voor nodig hebt, zoals kratjes."
"Wij brengen thermoharder composieten terug tot herbruikbare grondstoffen. Tot nu toe was er geen bewezen techniek om gerecycled glasvezel op de markt te brengen voor hoogwaardige toepassingen. De gangbare molens gaan rücksichtslos te werk en vermalen alles tot stof. Wij hebben een machine ontworpen die de energie die je erin stopt zo doseert dat glasvezelbundels van 1-2 cm overblijven. Dit is de gebruikelijke lengte voor kunststof composieten waarin glasvezels gebruikt worden. De thermoharder is zo bros dat het tijdens het vermalen poeder wordt. Met een speciale scheidingstechnologie scheiden we deze twee stromen."
"De eigenaren van windturbinebladen zijn verantwoordelijk voor de verwerking van hun afval. Zij willen de bladen helemaal niet begraven of verbranden. Wij bieden een hele praktische oplossing aan, waarmee ze snel van start kunnen. Als je turbinebladen niet meer verbrandt maar recyclet, komt dus ook geen CO₂ vrij. Ons proces gebruikt alleen elektriciteit, die door de windindustrie zelf geleverd kan worden. Verder hebben de reststromen een waarde voor toepassingen in andere industrietakken. De productie van nieuwe glasvezels uit silicaat is energie-intensief. Als je in plaats daarvan gerecycled materiaal gebruikt, scheelt dat niet alleen energie, je beperkt ook het aandeel virgin grondstoffen. Dat geldt ook voor het harspoeder. Op den duur zou de zogeheten ‘gate fee' die de windindustrie nu betaalt, wellicht kunnen omslaan in een verdienmodel. Door aan de voorkant het proces te controleren, leveren we aan de achterkant een hoogwaardige grondstof af."
"2nd Life Composites is eind vorig jaar opgericht, maar we zijn al langer bezig met dit project. De drie oprichters, Rob Seuren, Jos van Beek en ikzelf, hebben jarenlange ervaring in de kunststofindustrie, afvalverwerking en financiële dienstverlening. De afgelopen periode hebben we het proces succesvol op commerciële schaal uitgeprobeerd. We hebben bestaande en de nieuwe machine aan elkaar gekoppeld. We hebben een pilot gedraaid met een installatie die overeenkomt met een fabriek van 10 kton. We hoeven dus niet meer op te schalen. Ik schat dat we op TRL-niveau 8 zitten. Onze samples liggen nu bij potentiële klanten en kennisinstituten. We richten ons in eerste instantie op de eerste generatie onshore windturbinebladen die hoofdzakelijk glasvezel en thermoharders bevatten. Die zijn relatief eenvoudig van samenstelling en bereiken binnenkort het einde van hun levensduur."
"De windturbine-industrie is zeer geïnteresseerd. Logisch. We zijn met grote energiebedrijven in gesprek om te kijken in hoeverre ze bereid zijn bij te dragen aan de extra verwerkingskosten. Het vinden van afzetmarkten is een grotere uitdaging. Aan de glasvezels zitten nog restjes hars. De vraag is hoe zuiver de glasvezels echt moeten zijn om aan de specificaties te voldoen die afnemers stellen voor hun toepassing. We zijn bezig om de zuiverheid te optimaliseren. Puur glas is niet ons doel en de vraag is of dat technisch nodig is en economisch haalbaar. Verder is het verkrijgen van vergunningen een uitdaging. Je kunt niet overal een afvalverwerker neer zetten. Verder willen we voor onze eindproducten de status van "einde-afval" krijgen, dus van een secundaire grondstof. Dat is niet 1,2,3 geregeld."
"Begin 2022 zullen we de beslissing nemen of we nog aanvullende proeven moeten doen of dat we gaan investeren in een commerciële fabriek van 10 kton. Als alles meezit, kan die fabriek een jaar later operationeel zijn. Op den duur willen we meerdere van deze relatief kleine fabrieken in Europa bouwen; het is logistiek niet handig om turbinebladen overal vandaan naar een fabriek te verslepen. In de tussentijd werken we aan de verwerking van meer complexe turbinebladen, zoals in de offshore, die zich over 4 - 5 jaar aandienen. In deze modernere bladen zit ook koolstof, koperdraad, schuim en hout. Het principe voor het verkleinen van de bladen blijft hetzelfde. Om meerdere stromen (zuiver) te scheiden, moeten we nog wel wat slagen maken."
Techvertorial
Agenda
22 april 2024, Universiteit Twente
De nadruk ligt op apparatuur, processen en productkwaliteit. Het doel van de cursus is optimale benutting...
12 juni 2024
The summit will highlight the pivotal updates on the European outlook for wind blades while also...