Oplossing voor oude autobanden?

Geplaatst op 05 februari 2020 om 11:31 uur
Oplossing voor oude autobanden?
Chemici van de McMaster University in Hamilton (Canada) hebben een innovatieve manier ontdekt om het rubber in autobanden af te breken en op te lossen. Het proces zou op den duur kunnen leiden tot nieuwe recyclingmethoden. Die zijn tot nu toe duur, moeilijk en grotendeels inefficiƫnt gebleken.
De methode, beschreven in ‘Dissolving used rubber tires' in het eerste nummer van het vakblad Green Chemistry, gaat in op de enorme milieubelasting die banden met zich meebrengen; in 2019 zijn er ongeveer 3 miljard gemaakt en verkocht. De meeste autobanden zullen uiteindelijk terechtkomen op stortplaatsen of worden opgeslagen, waarmee uiteindelijk verontreinigende stoffen in het ecosysteem terechtkomen.

In 1990 liep een enorme brand in een stapel van 14 miljoen autobanden in de buurt van het Candese Hagersville volledig uit de hand. De brand woedde 17 dagen lang en door de giftige rook moesten 4.000 bewoners hun huizen verlaten. Aan de brand worden de nodige lange-termijn gezondheidsproblemen toegeschreven, met inbegrip van zeldzame soorten kanker onder de brandbestrijders die dagenlang in touw waren.

 

Niet voor niets

Banden zijn een typisch voorbeeld van een product voor eenmalig gebruik uit een niet-hernieuwbare bron. Sommige eindigen als brandstof voor de cementindustrie of worden verkruimeld tot vulstof in asfalt, cement of kunstgras. Maar er bestaat geen geschikte methode om de polymeren op basis van aardolie terug te winnen. Ze kunnen daarom lastig worden hergebruikt, effectief worden herbestemd of gerecycled. 'De chemie van een band is zeer complex en leent zich - niet voor niets - niet voor degradatie', aldus Michael Brook, professor aan de afdeling Chemie & Chemische Biologie van McMaster en hoofdauteur van de studie. 'De eigenschappen die banden zo duurzaam en stabiel maken op de weg, maken ze ook uitzonderlijk moeilijk af te breken en te recyclen.'

 

Visnet

Charles Goodyear ontwikkelde de techniek van het uitharden van banden voor het eerst in 1850 door het combineren van zwavel met natuurlijk rubber, dat een brug vormt tussen de natuurlijke polymeren en het mengsel transformeert van vloeistof naar rubber. In het artikel beschrijven de onderzoekers een proces om de polymere oliën efficiënt af te breken door de zwavel-naar-zwavelverbinding te verbreken. Brook vergelijkt de structuur met een stuk visnet. 'We hebben een manier gevonden om alle horizontale lijnen door te snijden, dus in plaats van een net, heb je nu een groot aantal touwen, die veel gemakkelijker kunnen worden geïsoleerd en opgewerkt.'

 

Werk in uitvoering

De nieuwe methode zou kunnen helpen om de grote zorgen over het milieu en de gevaren van bandenopslag te elimineren en voorkomen. Hoewel veelbelovend, waarschuwen de onderzoekers dat de nieuwe methode enkele beperkingen heeft omdat het duur is voor industriële toepassingen. 'We werken eraan, maar dit is de eerste grote stap. Dit proces sluit de kringloop op het gebied van automobielrubber, waardoor oude banden kunnen worden omgezet in nieuwe producten', zegt Brook.

Het volledige artikel is online te lezen.

 
© KunststofenRubber.nl