Geur van gercycled plastic afval verminderen

Geplaatst op 20 augustus 2020 om 09:10 uur Om de doelstellingen van de nieuwe EU-verpakkings- en verpakkingsafvalrichtlijn met betrekking tot de recycling van verpakkingsafval te halen, moeten nieuwe markten worden gevonden voor recyclaten die worden geproduceerd uit afgedankte kunststofverpakkingen. Recyclaten die worden geproduceerd uit afgedankte kunststofverpakkingen mogen geen ongewenste geuren hebben als ze worden gebruikt als secundaire grondstoffen voor de productie van hoogwaardige consumentenproducten. De geuren verhinderen immers een gesloten cyclus voor de recyclage van kunststofverpakkingen. Momenteel is er een bijzonder hoog hergebruikspercentage voor recyclageproducten uit polyethyleentereftalaatflessen (PET-flessen).

De afdeling Sensory Analytics van het Fraunhofer IVV kenmerkt en optimaliseert kunststoffen en recyclaten. De geurstoffen in HDPE-afval en de recyclaten uit verpakkingen van lichaamsverzorgingsproducten en wasmiddelen zijn al geanalyseerd. Polyethyleen met lage dichtheid (LDPE) is een van de meest gebruikte kunststoffen. Het wordt veel gebruikt voor verpakkingsmateriaal zoals plastic boodschappentassen. Via diverse inzamelsystemen komen deze zakken als verpakkingsafval terecht. Een deel van het huidige onderzoek naar post-consument LDPE boodschappentassen betrof het effect van de inzamelstrategie op de zintuiglijke beperking van het afval.

Identificatie van de stoffen die ongewenste geuren veroorzaken is essentieel om maatregelen te kunnen nemen voor geuroptimalisatie. De meeste van de in de studie geïdentificeerde geurstoffen zijn typische metabolieten van micro-organismen. Veel van deze metabolieten hadden een kaasachtige of fecesachtige geur. De geurstoffen bevatten carboxylzuren en zwavel- en stikstofhoudende componenten. De chemische structuren van de geurstoffen gaven een belangrijk inzicht in hun oorsprong. Aan de hand van deze informatie werden de routes naar het verpakkingsafval en via het recyclageproces naar het recyclaat geïdentificeerd. Afhankelijk van bij welke processtap een geurstof niet kan worden verwijderd of zelfs tot een nieuwe geurstof leidt, kunnen gerichte maatregelen worden genomen om de geurstoffen te verminderen of de vorming van nieuwe geurstoffen te voorkomen.

 

Gescheiden inzameling

Het onderzoek toonde aan dat de manier waarop het verpakkingsafval wordt ingezameld een grote invloed heeft op de geurkwaliteit van plastic boodschappentassen. Er zijn grote voordelen verbonden aan gescheiden inzameling, waarbij plastic afval in een aparte zak wordt ingezameld. Afval dat op deze manier wordt ingezameld, heeft een beduidend lagere totale geur. De ingezamelde afvalfractie in het algemene huisvuil daarentegen had een meer intense kaasachtige, zwavelachtige en fecesachtige geur. De hogere organische fractie in het algemene afval bevordert de vorming van deze microbiële afbraakproducten. Ook werd aangetoond dat de post-consument LDPE boodschappentassen uit de gescheiden inzameling die op zestig  graden werden gewassen, minder geuren hadden en een verminderde totale geur dan de ongewassen zakken.

Geuridentificatie in plastic afval

De Fraunhofer IVV wetenschappers gebruikten sensorische analyses om de geuren te identificeren. De sensorische evaluatie van het monstermateriaal werd eerst uitgevoerd door een getraind sensorisch panel. Vervolgens werden de geuren geïdentificeerd met behulp van chemo-analytische methoden zoals gaschromatografie - olfactometrie en met tweedimensionale koppeling met massaspectrometrie. Hierdoor konden de chemische structuren worden bepaald en ook mogelijke vormingsroutes en bronnen van de geurstoffen worden geïdentificeerd. Deze belangrijke bevindingen kunnen nu worden gebruikt om op maat gemaakte oplossingen te ontwikkelen voor het optimaliseren van de geur van kunststofrecyclaten, te beginnen bij de afvalinzameling.

© KunststofenRubber.nl